چالش سنت گرایان عربستان با مدرنیته در حوزه تعلیم و تربیت

تولّد کشور عربستان سعودی از مهمترین پدیده های جریان ساز در تاریخ معاصرکشورهای اسلامی است که باعث تغییر وتحول شگرفی در درون این سرزمین وتاثیرات عمیقی درمنطقه خاورمیانه شد.در حاشیه قرار گرفتن سرزمین وحی بعد از انتقال مرکز حکومت از مدینه،تاثیر زیادی در عقب ماندگی عربستان در تمام زمینه ها به خصوص تعلیم و تربیت داشت. گسترش بی سوادی چنان بودکه تا ظهور آل سعود، نمی توان درآن از مدارس پر رونق سراغ گرفت. دولت های اوّل و دوّم سعودی به خاطر مشکلات فراوانی که با آن ها درگیر بودند ،نتوانستند درعرصه ی تعلیم وتربیت کار قابل توجهی انجام دهند و به وسیله ی رقیبان از صحنه حذف شدند.عبدالعزیز بن سعود بنیان گذار دولت سوم سعودی با تلاش فراوان توانست سراسر عربستان را مطیع گرداند.وی به عهدی که در دولت اول جدش محمد بن سعود با محمد بن عبد الوهاب برای استحکام حکومت و نشر دعوت اسلام بسته بودند وفادار ماند و برای به انجام رساندن آن به حمایت ازآموزش همگانی پرداخت. بعد از وی جانشینانش راه پدر را در حمایت بی دریغ از نظام آموزش ادامه داده و هر یک از پسرانش که به جای برادرش بر کرسی قدرت تکیه کرد دربالا بردن سطح سواد و گسترش آموزش در سراسر عربستان بر حاکم قبل خود پیشی گرفت. آنها در این امر با دو مشکل اسا سی روبه رو بودند: سنت گرایان تاکید بر آموزش سنتی داشتندوبرآن اصرار می ورزیدند. نوگرایان که آموزش سنتی را در زمان حاضر قابل اجرا ندانسته و اعتقادی به آن ندارند.در این تحقیق سوال اصلی ما بررسی چالش هایی است که بین سنت گرایان و نوگرایان در حوزه ی تعلیم و تربیت به وجود آمد و نیز عواملی که این چالش ها را ایجاد نمود.